Αν ο Φρανκ Σινάτρα έπρεπε να κατηγορήσει κάποιον που τον αποκαλούσαν γκάνγκστερ, ο Μάριο Πούζο και το βιβλίο του "Ο Νονός" θα ήταν οι κύριοι ένοχοι. Το έργο που δημοσιεύτηκε το 1969, έγινε μπεστ σέλερ, παραμένοντας για περισσότερο από ένα χρόνο στη λίστα των μπεστ σέλερ στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Αυτό το λογοτεχνικό φαινόμενο απέφερε στον συγγραφέα μια πολύτιμη αμοιβή από την Paramount για να μεταφέρει το έργο στον κινηματογράφο. Το αποτέλεσμα, ως γνωστόν, ήταν μια από τις πιο επαινετές και θεατές ταινίες στην ιστορία. Αλλά, ας μείνουμε στο σημείο όπου ο τραγουδιστής Σινάτρα ταιριάζει σε όλα αυτά.

Κάποια στιγμή στο "Νονό", ο Don Corleone αποφασίζει να βοηθήσει την καριέρα του Johnny Fontane, ενός μουσικού φίλου της οικογένειας των μαφιόζων που ήθελε να πρωταγωνιστήσει σε μια χολιγουντιανή παραγωγή.

Από αυτό το τόξο προκύπτει όχι μόνο μία από τις πιο αξιομνημόνευτες ατάκες της ταινίας - "Θα του κάνω μια προσφορά που δεν μπορεί να αρνηθεί" - αλλά και η διάσημη σκηνή στην οποία ο παραγωγός της ταινίας ξυπνάει με ένα κομμένο κεφάλι αλόγου στο κρεβάτι του.

Για πολλούς, τόσο το βιβλίο όσο και η ταινία ήταν σχεδόν μια παραδοχή του Μάριο Πούζο ότι ο Φρανκ Σινάτρα είχε σχέση με τη Μαφία, αφού το 1953 ο τραγουδιστής - γιος δύο Ιταλών μεταναστών και ταπεινής καταγωγής - είχε περιέργως έναν σημαντικό ρόλο στην ταινία μεγάλου μήκους "Ένα βήμα μακριά από την αιωνιότητα", η οποία του χάρισε το Όσκαρ καλύτερου β' ανδρικού ρόλου και έσωσε την καριέρα του πουβρισκόταν σε χαμηλό επίπεδο εκείνη την εποχή.

Ο ρόλος δόθηκε στον τραγουδιστή πολύ περισσότερο για την επιμονή του, το ταλέντο του και μια "περίεργη φιλία" - διάβαζε ερωτική σχέση - με την Ava Gardner, σύζυγο του σκηνοθέτη Fred Zinneman, παρά για τη φιλία του με τη Μαφία.

Επιπλέον, ήταν Ιταλός και έμοιαζε σωματικά περισσότερο με τον ρόλο που είχε αναλάβει, σε αντίθεση με τον Eli Wallach - τον άσχημο από το "Three Men in Conflict (1966)" - ο οποίος ήταν Εβραίος και έμοιαζε λιγότερο με τον ρόλο που είχε αναλάβει.

Όλα αυτά αναφέρονται στη βιογραφία του 1983 "His Way" και επιβεβαιώνονται από όσους συμμετείχαν στην παραγωγή. Με άλλα λόγια, η φανταστική ιστορία του Τζόνι Φοντάνε δεν είναι μια τέλεια απεικόνιση των όσων συνέβησαν στην πραγματική ζωή. Αλλά, αφήνοντας στην άκρη αυτή την ιστορία, ναι, ο Φρανκ Σινάτρα είχε σχέσεις με την ιταλική μαφία. Και μάλιστα όχι λίγες.

Σε επικίνδυνες συνδέσεις

Κοιτάξτε την παραπάνω φωτογραφία, η οποία τραβήχτηκε στο καμαρίνι ενός θεάτρου της Νέας Υόρκης το 1976.

Από αριστερά προς τα δεξιά, έχουμε τους "Big Paul Castellano", Gregory de Palma, Frank Sinatra, Thomas Marson, Don Carlo Gambino , Jimmy "The Weasel" Fratiano, Salvatore Spatola. Καθιστοί είναι οι Joseph Gambino και Richard "Nerves" Fusco. Όλοι - με εξαίρεση τον Frank - ήταν μαφιόζοι.

Ιδιαίτερο σημείο αναφοράς είναι ο Don Gambino, που στέκεται πέμπτος από αριστερά προς τα δεξιά, ο οποίος θεωρείται από πολλούς ως ένας από τους πιο διάσημους γκάνγκστερ στην ιστορία.

Λίγα χρόνια νωρίτερα, τη δεκαετία του 1920, ο νεαρός Francis Albert Sinatra μεγάλωνε στην πολιτεία του New Jersey. Γιος Ιταλών μεταναστών, ο τραγουδιστής μεγάλωσε στα χρόνια της απαγόρευσης του αλκοόλ και της αμερικανικής ύφεσης: ο συνδυασμός που γέννησε τα χρυσά χρόνια της ιταλικής μαφίας. Γεννημένος εκεί που γεννήθηκε, ήταν αδύνατο για τον Frank να μην έχει κάποια επαφή με το οργανωμένο έγκλημα.

Για να "βοηθήσει", ο πατέρας του Σινάτρα, ο Μάρτι, διατηρούσε ένα παράνομο μπαρ στο οποίο σύχναζαν μεγαλοπαράγοντες της μαφίας, όπως ο Μάιερ Λάνσκι, ο Μπάγκσι Σίγκελ, ο Ντατς Σουλτς και ο Λάκι Λουτσιάνο, όλοι γεννημένοι στο ίδιο σικελικό χωριό με τον παππού του Φρανκ. Για να προμηθεύεται ποτό για το μπαρ, ο γενάρχης του Φρανκ έκανε μικρές διανομές για τους μαφιόζους. Ο Ντομινίκ Γκαραβέντα και ο Λόρενς Γκαραβέντα, θείοι τουSinatra, είχε επίσης δεσμούς με την ιταλική μαφία και οι δύο συνελήφθησαν μετά από συμμετοχή σε ανταλλαγή πυροβολισμών.

Μεγαλωμένος ανάμεσα σε γκάνγκστερς, ο νεαρός Σινάτρα διέπραξε διάφορες μικροκλοπές και αποβλήθηκε από το σχολείο πριν τελειώσει το λύκειο. Εν μέσω της ταραγμένης νιότης του, γνώρισε το έργο του Νατ Κινγκ Κόουλ σε ένα κλαμπ στην 52η οδό της Νέας Υόρκης και πήρε γεύση από την τζαζ.

Σύντομα έδειξε ότι είχε ταλέντο στη μουσική, αλλά το μόνο που έλειπε ήταν κάποια βοήθεια για την προώθηση της δουλειάς του.

Οι μαφιόζοι βοήθησαν τον Φρανκ Σινάτρα να βρει την πρώτη του δουλειά ως τραγουδιστής στο Rustic Cabin, ένα παράνομο νυχτερινό κέντρο όπου πήγαιναν παντρεμένοι άνδρες για να συναντήσουν πόρνες ή τις ερωμένες τους. Αφού αποδείχθηκε ταλαντούχος μουσικός, οι μαφιόζοι Willie Moretti και Frank Costello κατάφεραν να εξασφαλίσουν στον τραγουδιστή κάποιες συναυλίες στη δεκαετία του 1930.

Η πληροφορία αυτή επιβεβαιώθηκε όχι μόνο από τον Σινάτρα, αλλά και από μια σειρά εγγράφων του FBI γι' αυτόν, τα οποία αξίζει να αναφερθούν. Με την πάροδο των ετών, οι φιλίες του Σινάτρα τράβηξαν την προσοχή του J. Edgar Hoover, επικεφαλής του FBI, ο οποίος ζήτησε από τους πράκτορές του να αρχίσουν να ερευνούν τις σχέσεις του Φρανκ με πιθανούς εγκληματίες.

Το αποτέλεσμα ήταν μια έκθεση άνω των 2.400 σελίδων που δημοσιοποιήθηκε μόλις την τελευταία δεκαετία και η οποία αναιρεί μια για πάντα την εικόνα του καλού παιδιού που ο Φρανκ είχε περάσει στο κοινό.

"Το έκανα με τον τρόπο μου"

Το 1942, ο Σινάτρα αποφάσισε να εγκαταλείψει το συγκρότημα του Τόμι Ντόρσεϊ, με το οποίο τραγουδούσε για δύο χρόνια. Κατέληξε να υπογράψει συμβόλαιο για να μεταβιβάσει μέρος των κερδών της σόλο καριέρας του στον μαέστρο. Όταν η φήμη του απογειώθηκε, ο Φρανκ μετάνιωσε για το συμβόλαιο. Αρκούσε μια επίσκεψη από τους Ιταλούς φίλους του και κανείς δεν του χρωστούσε τίποτα παραπάνω.

Οι φήμες έλεγαν ότι δύο διαβόητοι γκάνγκστερ - ο Joe Fischetti και ο Sam Giancana, ο οποίος θα γινόταν το μεγάλο κεφάλι του οργανωμένου εγκλήματος στο Σικάγο - είχαν αναλάβει να φροντίσουν την καριέρα και τα συμφέροντα του καλλιτέχνη.

Σε αντάλλαγμα για τις χάρες που λάμβανε, ο τραγουδιστής έδινε παραστάσεις σε καζίνο και νυχτερινά κέντρα της μαφίας, ενώ μερικές φορές ταξίδευε και στο εξωτερικό για να συναντήσει εγκληματίες. Η πιο διαβόητη από αυτές τις επισκέψεις ήταν μια φορά που πήγε να επισκεφθεί τον Lucky Luciano -που είχε εξοριστεί από τις ΗΠΑ- στην Κούβα, κατά τη διάρκεια μιας εκδήλωσης στην οποία συμμετείχε μεγάλο μέρος της αφρόκρεμας της μαφίας της εποχής.

Μια άλλη διαβόητη στιγμή αφηγήθηκε ο κωμικός Jerry Lewis (φωτογραφία επάνω), ο οποίος ήταν στενός φίλος του τραγουδιστή εκείνη την εποχή. Σύμφωνα με τον ίδιο, ο Sinatra μετέφερε επίσης χρήματα για μαφιόζους σε αρκετές περιπτώσεις.

Μια φορά, κατά την άφιξή του στο αεροδρόμιο της Νέας Υόρκης, τον σταμάτησαν στο τελωνείο να μεταφέρει μια βαλίτσα που περιείχε 3 εκατομμύρια δολάρια. Γλίτωσε μόνο επειδή μαζεύτηκε γύρω του πλήθος και ο επιθεωρητής εγκατέλειψε τελικά την έρευνά του.

Το πιο κοντινό σημείο στο να μπλέξει ο Σινάτρα για τις φιλίες του ήταν όταν μια επιτροπή της αμερικανικής Γερουσίας τον κάλεσε να καταθέσει για τις επικίνδυνες φιλίες του. Παρά τις πολλές φωτογραφίες που έδειχναν τον τραγουδιστή δίπλα σε αφεντικά του εγκλήματος στις πιο διαφορετικές περιστάσεις - πισίνες, μπαρ, μέσα σε νυχτερινά κέντρα περιτριγυρισμένα από γυναίκες - ο Φρανκ αρνήθηκε ότι είχε οποιαδήποτε στενότερη σχέση με τους κακοποιούς καιισχυρίστηκε ότι όλα τα στοιχεία ήταν απλώς μια σειρά από συμπτώσεις.

Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι σε περισσότερες από μία περιπτώσεις ο τραγουδιστής βοήθησε διάφορους πολιτικούς να συγκεντρώσουν χρήματα για τις εκλογές τους. Φήμες αναφέρουν ότι αυτή ήταν η συνταγή της μαφίας για τη δημιουργία στενότερων δεσμών με τους άνδρες στην Ουάσιγκτον, αλλά ίσως να μην μάθουμε ποτέ αν αυτό είναι αλήθεια ή όχι.

Αυτό που μπορούμε να πούμε είναι ότι η ιστορία του Σινάτρα είναι μια από τις λίγες περιπτώσεις όπου η πραγματικότητα καταφέρνει να είναι πιο φανταστική από τη φαντασία. Ο Μάριο Πούτσο και ο Τζόνι Φοντάνε είναι μικροί σε σύγκριση με τις επικίνδυνες διασυνδέσεις που είχε πραγματικά ο Φρανκ με τη Μαφία.

Πηγές:

1. Ο μαφιόζος που θαύμαζε περισσότερο ο Φρανκ Σινάτρα σφαγιάστηκε - το κεφάλι του διαλύθηκε από μια σφαίρα: Το επικίνδυνο φλερτ του τραγουδιστή με τη Μαφία
2. Η τρελή ιστορία του Φρανκ Σινάτρα που έπαιζε σε ένα κλαμπ για μια εβδομάδα, επειδή το αφεντικό της μαφίας του Σικάγο ήταν θυμωμένος με τον JFK
3. Η βιογραφία του Φρανκ Σινάτρα συνδέει τον τραγουδιστή με τη μαφία
4. Ο Σινάτρα και η Μαφία
5. Το αφεντικό της μαφίας του Σικάγο έβαλε τον Σινάτρα να τραγουδήσει
6. Ο τραγουδιστής που ήξερε πάρα πολλά