Mniej doświadczeni koneserzy mogą być zdezorientowani, ale zasada jest jasna: każdy bourbon jest whisky, ale nie każda whisky jest bourbonem. OK, nie jest to takie jasne, ale chodź ze mną, a wyjaśnię.

Wszystko zaczyna się od szeregu lokalnych przepisów, które określają, czy whiskey można zaklasyfikować jako bourbon, czy też nie. Zacznijmy jednak od początku. Z definicji whiskey - tak, amerykańska, pisana z literą "e" - to destylowany napój wytwarzany ze sfermentowanego ziarna i leżakowany w drewnianej beczce.

Jego składniki obejmują żyto, słód żytni, słód, pszenicę, burbon i kukurydzę, różniące się w zależności od przepisu. Napój ten może być wytwarzany na całym świecie: w Szkocji, Irlandii, Japonii i Stanach Zjednoczonych - gdzie ma swoją własną odmianę o nazwie Bourbon.

"Bourbon, zgodnie z prawem, musi być produkowany w Stanach Zjednoczonych i musi być wytwarzany w 51% z kukurydzy" - mówi Greg Davis, mistrz destylacji w Maker's Mark. Ponadto trunek nie może zawierać więcej niż 79% kukurydzy, musi być wolny od jakichkolwiek dodatków, takich jak barwniki lub aromaty (z wyjątkiem wody); leżakuje w nowych, zwęglonych beczkach z białego dębu przez co najmniej dwa lata.

Wszystkie te zasady zostały stworzone w XIX wieku, w okresie, w którym wiele destylarni fałszowało i rozcieńczało swoje whisky. Odczyt powstał w 1897 roku, dzięki czemu napój ten stał się dziedzictwem Ameryki Północnej, prawie tak jak cachaça w Brazylii. Wśród najpopularniejszych marek - na które wskazuje MHM - jest Jim Beam, Maker's Mark i Wild Turkey.

Konkluzja: Co sprawia, że burbon jest burbonem?

• Musi być wyprodukowany w Stanach Zjednoczonych;
• Należy stosować mieszankę ziaren zawierającą co najmniej 51% kukurydzy;
• Powinien być starzony w nowej dębowej beczce;
• Nie może zawierać żadnych barwników ani dodatków smakowych;
• Bourbon nie powinien być destylowany do więcej niż 80% objętości alkoholu;
• Bourbon nie powinien być wprowadzany do beczek do leżakowania z zawartością alkoholu przekraczającą 62,5%,